غديريه آية الله العظمى شيخ محمد حسين غروى‏

باده  بـده  سـاقـيا ولــــــــى  زخم   غدير                       چـنــگ بـزن مطربا   ولــــى  به ياد امير
تو نيز اى چرخ پيـر بيـــــــــا ز بـالا بـه زيـر                        داد  مسرت  بده  ساغر  عشرت  بگير
بلبـل طبعـم چنـان قافيــــه پرداز شــــــد                        كه زهره درآسمان به نغمه دمسازشد
محيـط كـون و مكـان دائـــره ساز شـــــد                        ســرور   روحــانيان   هو   العلى الكبير
نسيم رحمت وزيد، دهــــــر كهن شـــــد                        جوان نهال حكمت دميد پر زگل ارغوان‏

دلم مست شراب الغدیر است

سراپایم کتاب الغدیر است

الا ساقی سر و جانم فدایت

تمام هست خود ریزم به پایت

نجات از بند و دام هستیم ده

ز مینای ولایت مستیم ده

چنان برگیر با یک جرعه هوشم

که چون خم در غدیر خم بجوشم

دل از کف داده ما اُنزلم کن

زاکملت لکم دین کاملم کن

بده جامم که عیدی دل پذیر است

نه نوروز است این عید غدیر است

وجودم مست از جام تولاست

دلم دریایی از نور تجلاست

بیا تا مدح مولا را بگوییم

به صحرای غدیر خم بپوییم

خطبه امام حسن مجتبى عليه السّلام در حضور معاويه و اشاره به غدير

و نيز شيخ در «امالى» از ابى عمير زاذان، در خطبه‏اى كه حضرت امام حسن عليه السلام در ميان مردم در حضور معاوية ايراد كردند بيان مى‏كند كه حضرت در آن خطبه، فضل و شرف پدرشان، و سوابق او را در اسلام، و آنچه را كه از تصريحات و نصوص رسول اكرم صلى الله عليه و آله درباره او ذكر كرده‏اند همه را بيان مى‏كنند تا اينكه در اين خطبه مى‏فرمايد: ف قد تركت بنو اسرائيل هارون و هم يعلمون انه خليفة موسى فيهم و اتبعوا السامرى، و قد تركت هذه الامة ابى و بايعوا غيره و قد سمعوا رسول الله صلى الله عليه و آله يقول له: انت منى بمنزلة هارون من موسى الا النبوة. و قد راوا رسول الله صلى الله عليه و آله نصب ابى يوم غدير خم و امرهم ان يبلغ الشاهد منهم الغائب.[1]

 «بنى اسرائيل نيز هارون را ترك كردند با آنكه مى‏دانستند او جانشين حضرت موسى است در ميان آنها، و از سامرى پيروى كردند. و اين امت پدر مرا ترك كردند و با غير او بيعت كردند در حاليكه از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيده بودند كه به او مى‏فرمود: منزله تو نسبت به من منزله هارون است نسبت به موسى به استثناء نبوت. و آنها رسول خدا صلى الله عليه و آله را ديده بودند كه در روز غدير خم پدرم را به ولايت نصب نمود و مردم را امر كرد كه حاضران از ايشان به غائبان برسانند».

و نيز در «امالى» همين مضمون از خطبه حضرت امام حسن را با الفاظى ديگر و با سندى ديگر از عبد الرحمن بن كثير، از جعفر بن محمد، از پدرش، از جدش: على بن الحسين عليه السلام روايت مى‏كند.[2]

 امام شناسى، ج‏7، ص: 200

1- عيد مصدر است به معناي عود کردن و برگشتن . (کتاب المنجد)خوب حالا و قتي مي گويم عيد قربان : يعني برگشتن به واقعه حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام . ووقتي مي گوييم عيد غدير : يعني برگشتن به واقعه 18 ذي الحجه و امامت حضرت علي عليه السلام . به همين جهت به يمن مبارک بودن اين روزها جشن گرفته و شادي مي کنيم . حالا مي گوييم عيد نوروز : يعني بر گشتن به تاريخي که اين واقعه شکل گرفته . يعني برگشتن به بت پرستي اصحاب رس و قتل پيامبر خدا ( الميزان جلد 15 ص312) آيا به يمن کشته شدن پيامبر خدا به دست اهالي نوروز و بت پرستان بايد جشن گرفت ؟؟؟