كعبة الاولياء
حضرت أباالفضل العباس عليهالسّلام را شاگردان ايشان كعبه أولياء مى گفتند. توضيح آنكه: مرحوم قاضى پس از سير مدارج، و معارج، و التزام به سلوك، و مجاهده نفس، و واردات قلبيّه و كشف بعضى از حجابهاى نورانى، چندين سال گذشته بود و هنوز وَحْدت حضرت حقّ تعالى تجلّى ننموده، و يگانگى و توحيد وى در همه عوالم در پس پرده خفا باقى بود؛ و مرحوم قاضى بهر عملى كه متوسّل ميشد؛ اين حجاب گشوده نمى شد. تا هنگاميكه ايشان از نجف به كربلا براى زيارت تشرّف پيدا كرده؛ و پس از عبور از خيابان عباسيّه (خيابان شمالى صحن مطّهر) و عبور از در صحن، در آن دالانيكه ميان در صحن، و خود صحن است و نسبتاً قدرى طويل است؛ شخص ديوانهاى به ايشان ميگويد: أبُوالْفَضْل كَعْبه أولياء است.
|
فتح باب تجليات ذاتيّه مرحوم قاضى توسط حضرت اباالفضل العباس [عليه السلام] بوده است مرحوم قاضى همين كه وارد رواق مطّهر مىشود در وقت دخول در حرم، حال توحيد به او دست مىدهد؛ و تا ده دقيقه باقى مى ماند؛ و سپس كه به حرم حضرت سيّدالشهدآء عليهالسّلام مشرّف مى گردد...
|
مرحوم قاضى همين كه وارد رواق مطّهر مىشود در وقت دخول در حرم، حال توحيد به او دست مىدهد؛ و تا ده دقيقه باقى مى ماند؛ و سپس كه به حرم حضرت سيّدالشهدآء عليهالسّلام مشرّف مى گردد در حاليكه دستهاى خود را به ضريح مقدّس گذاشته بود؛ آن حال قدرى قويتر دست ميدهد؛ و مدّت يك ساعت باقى ميماند. ديگر از آن به بعد مرّتباً و متناوباً و سپس متوالياً حالت توحيد براى ايشان بوده است.
مكتوبات، مراسلات ،مقالات مرحوم حضرت علامه طهراني قدس الله نفسه المباركة، ص: 60
