هشتم ربیع الاول

شهادت امام حسن عسگری علیه الصلاة و السلام 

امام حسن عسگری علیه السلام در سال 260 هجری در سن 28 سالگی به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند[1]. معتمد به عباسیین سفارش میکردکه بر آن حضرت تنگ بگیرند[2].صدوق رحمه الله میفرماید:معتمد چندین مرتبه امام عسگری علیه السلام را حبس کرد.

22ساله بودند که امام هادی علیه السلام به شهادت رسیدند, و مدت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبی که فردای آن روز به شهادت رسیدندنامه های زیادی به مردم مدینه نوشته بودند[3].

هنگام نماز صبح, بعد از آن که امام عصر علیه السلام آن حضرت را وضو دادندو جوشانده ای به حضرتش دادند, به شهادت رسیدند[4].

وقتی مردم سامرا با خبر شدند،

 همه بازارها بسته شد و مردم کنار منزل آن حضرت جمع شدند. وزراء و اتباع خلیفه و بنی هاشم و علویات داخل منزل بودند. در سامرا صدای شیون و گریه از هر سو به گوش میرسیدو قیامتی بر پا شده بود.

امام زمان علیه السلام آن حضرت را غسل داده بعد از کفن آن حضرت بدن مطهر را جهت نماز آوردند. جعفر برادر حضرت جلو آمد که بر بدن مبارک نماز بخواند. همین که خواست تکبیر بگوید امام زمان علیه السلام در حالی که طفلی گندمگون, پیچیده موی, گشاده دندان مانند پاره ماه بودند از حجره بیرون آمدند و ردای جعفر را کشیدند و او را از آن مکان دور کردند و بر پدر بزرگوارشان نماز خواندند, و آن حضرت را نزد قبر پدر بزگوارش حضرت هادی علیه السلام دفن نمودند[5].

جعفر این واقعه را برای معتمد نقل کرد. همه جارا در جستجوی حضرت گشتند, ولی اثری از آن حضرت ندیدند.

در سال شهادت امام عسگری علیه السلام _ سال 260 هجری _ محدث جلیل جناب فضل بن شاذان نیشابوری از دنیا رحلت فرمود. او صاحب 180 تا‌ُلیف است و امام عسگری علیه السلام سه بار بر او رحمت فرستاده اند[6].

منابع :

1.ارشاد: ج2ص336. کشف الغمه:ج2ص402.مستجاد: ص226. اقبال: ص598.

 فیض العلام:ص207.زادالمعاد:ص334.کافی:ج2ص561.

2.قلاید النحور: ج رجب ص334.

3.بحارالانوار: ج5ص331.

4.غیبت طوسی: ص164. زادالمعاد: ص334. کمال الدین: ص473.

5.فیض العلام: ص209

6.قلاید النحور: ج رجب ،ص 143-144. تتمه المنتهی: ص 350-351.

توضیحات

ربیع الاول

08 بهمن 1390

سید امیر حسین

9914