اجمالى از تاريخ اديان‏ و دین اسلام

اجمالى از تاريخ اديان‏

مطمئن‏ترين راه در تحقيق اجمالى تاريخ پيدايش اديان كه از نظر دينى مى‏توان به‏ آن اعتماد نمود، قرآن كريم است، زيرا قرآن از هر گونه خطا و اشتباه و اعمال تعصب و غرض‏رانى منزه و مبراست. قرآن مجيد اجمالًا به بيان آن مى‏پردازد و مى‏فرمايد:

دين خدا كه همان دين اسلام است‏ «إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ»[ آل عمران، آيه 19] از نخستين روز پيدايش بشر، همراه وى بوده است، زيرا چنان كه در قرآن كريم تصريح شده، نسل كنونى بشر به دو نفر مرد و زن منتهى است كه در قرآن كريم مرد به نام «آدم» ناميده شده است. و آدم پيغمبر بوده و وحى‏هاى آسمانى به وى نازل مى‏شده است. دين «آدم» بسيار ساده و مشتمل بر كلياتى چند بوده، مانند اين كه مردم بايد در ياد خدا باشند و به همديگر، خاصه به والدين، احسان و نيكى كنند و از فساد و قتل و كارهاى زشت، دورى نمايند.

پس از آدم و همسرش، فرزندانشان روزگارى با نهايت سادگى بدون اختلاف مى‏گذرانيدند، چون روز به روز شماره افراد افزوده مى‏شد كم‏كم دور يكديگر جمع شده و زندگى دسته‏جمعى را تشكيل دادند. در اين حال شيوه زندگى را به تدريج مى‏آموختند و خود را به حد نيّت نزديك‏تر مى‏ساختند، چون شماره مردم رو به فزونى گذاشت، به قبايل مختلف تقسيم شدند و در هر قبيله نيز بزرگانى يافت مى‏شدند كه افراد قبيله به آنان احترام مى‏گذاشتند. و حتى پس از مرگ نيز مجسمه‏هاى ايشان را مى‏ساختند و مورد ستايش قرار مى‏دادند، و از همين روزگار بت‏پرستى در ميان مردم رواج گرفت. چنان كه در اخبار پيشوايان دينى وارد شده، پيدايش «بت‏پرستى» از اين راه بوده است و تاريخ بت‏پرستى نيز همين مطلب را تأييد مى‏نمايد. كم‏كم در اثر اجحافاتى كه اقويا به ضعفا مى‏نمودند، اختلافاتى بين مردم پيدا شد ... اين مسائل و اختلاف‏هاى اتفاقى، علت كشمكش‏هاى گوناگون زندگى گرديد.

پيدايش اين اختلاف كه بشر را از راه سعادت منحرف ساخته و به سوى بدبختى و هلاكت مى‏كشانيد، سبب شد كه خداى مهربان پيغمبرانى را برانگيخت و با ايشان كتاب آسمانى را كه اختلافات بشر را حل و فصل مى‏نمود، فرستاد چنان كه خداى متعال در كلام خود مى‏فرمايد:

«كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ»؛[بقره، آيه 213]

دين اسلام‏

آيين پاك اسلام، آخرين دين آسمانى است و به همين جهت كامل‏ترين اديان مى‏باشد. با آمدن اين دين، اديان قبلى منسوخ شده است، زيرا كه با وجود «كامل» نيازى به «ناقص» نمى‏باشد.

دين اسلام به وسيله پيغمبر گرامى ما حضرت محمد بن عبداللّه صلى الله عليه و آله براى بشر فرستاده شده است. اين در رستگارى و سعادت هنگامى به روى جهانيان گشوده شد كه جامعه‏هاى انسانى دوره‏هاى خامى و ناتوانى فكرى خود را گذرانيده و براى به دست آوردن كمال انسانيّت آماده شده و شايستگى دريافت معارف و مطالب عالى و بلند پايه الهى و به كار بستن آن‏ها را به دست آورده بودند.

از اين رو، اسلام حقايق و معارفى را كه در خور فهم انسان واقع بين است و نيز اخلاق پسنديده‏اى را كه امتياز انسان به آن است و دستورهايى را كه به همه كارهاى زندگى فردى و اجتماعى انسان سرو سامان مى‏دهد، براى بشر آورده و او را به انجام آن‏ها توصيه مى‏كند.

از اين جهت دين اسلام، دينى است جهانى و هميشگى و يك سلسله امور اعتقادى و مقررات اخلاقى و عملى است كه به كار بستن آن‏ها سعادت و نيكبختى‏ انسان را در دنيا و آخرت تأمين مى‏كند. مقررات دين اسلام طورى است كه هر فردى از افراد بشر و هر جامعه‏اى از جامعه‏هاى انسانى كه آن‏ها را به كار بندد بهترين شرايط زندگى و مترقى‏ترين كمال انسانى برايش فراهم خواهد شد.

دين اسلام آثار نيكوى خود را به طور مساوى به همه كس و هر جامعه‏اى مى‏بخشد و بزرگ و كوچك، دانا و نادان، مرد و زن، سفيد پوست و سياه پوست، شرقى و غربى، بدون تفاوت مى‏توانند از فوايد و مزاياى اين آيين پاك برخوردار شوند و نيازمندى‏هاى خود را به نحو احسن و اكمل رفع نمايند، زيرا دين اسلام معارف و مقررات خود را روى پايه آفرينش گذاشته و نيازمندى‏هاى انسان را منظور داشته به رفع آن‏ها مى‏پردازد و فطرت و ساختمان انسان نيز در همه افراد مختلف و نژادهاى متفاوت و زمان‏ها يك‏سان است، زيرا بديهى است كه جامعه انسانى از خاور گرفه تا باختر، يك خانواده نوعى است. يعنى همه از نوع انسانند و بزرگ و كوچك، مرد و زن، دانا و نادان، سفيد پوست و سياه پوست و ... اعضا و افراد اين خانواده هستند و در اصول و اركان ساختمان انسانى شريكند و نيازمندى‏هاى افراد مختلف و نژادهاى متفاوت، مشابه است و آيندگان بشر نيز فرزندان و زادگان همين خانواده‏اند و قطعاً وارث حوايج و نيازمندى‏هاى اينان مى‏باشند.

در نتيجه، اسلام آيينى است كه به رفع نيازمندى‏هاى واقعى و فطرى انسان مى‏پردازد و براى همه كافى و براى هميشه زنده خواهد بود.

به همين سبب خداى متعال اسلام را دين فطرى مى‏نامد و مردم را به زنده نگاه‏داشتن فطرت انسانى دعوت مى‏نمايد و بزرگان دين فرموده‏اند اسلام دينى است آسان كه به انسان سخت‏گيرى نمى‏كند.

همان‏طور كه دين، نسبت به روش‏هاى اجتماعى ديگر موقعيت ممتازى دارد، اسلام نيز در ميان ساير اديان موقعيت ممتازى را دارا مى‏باشد. از اين روى، اسلام از هر روش ديگرى به حال جامعه بشرى، سودمندتر است. اين حقيقت با يك سنجش‏ بين اسلام و ديگران و نيز با روش‏هاى اجتماعى ديگر، روشن مى‏شود.

توضیحات

اسلام و ادیان

24 دی 1391

حجة الاسلام شیخ محمد کمالی

7172