ادیان و انتظار فرج

زرتشتیان و انتظار

در دين «زرتشت»، موعودهايي معرفي شده اند که آنان را «سوشيانت» («سوشيانت» به معني «رهاننده» يا «نجات دهنده» است) مي نامند

اين موعودها سه تن بوده اند که مهمترين آنان آخرين ايشان است. و او «سوشيانت پيروزگر» خوانده شده است. و اين «سوشيانت» همان موعود است، چنانکه گفته اند که سوشيانتِ مَزْديَسْنان، به منزله ي کريشناي بَرَهْمنان، بوداي پنجم بودائيان، مسيح يهوديان، فارقليط عيسويان، و مهدي (عج) مسلمانان است.«1»

مسيحيان و انتظار

در آئين مسيحيّت و کتابهاي مقدّس اين آئين بشارتهاي بيشتر و روشنتري درباره موعود آخر الزّمان نسبت به آئين هاي ديگر، رسيده است.

و علّت آن:

1- نزديکي زمان است که با ظهور حضرت مسيح عليه السّلام زمان در مقياس کلّي به ظهور حضرت مهدي (عج) نزديکتر شده است.

2- تحريف کمتري است که در اين آثار پديد آمده است. و اين نيز از جهتي به زمان مربوط مي شود، زيرا از دوره نزول و صدور آثار مقدّس يهود، زمان بسيار بيشتري مي گذرد، تا دوره نزول و صدور آثار مقدّس مسيحيّت اين امر باعث شده است، تا دست تحريف و پوشيده داري، در اين آثار به اندازه آثار يهود فرصت کار نيابد، اگر چه علماي مسيحي نيز در اين باره کوشش بسيار کردند، و در تأئيد يا رد، «اناجيل» به اين مسائل نيز توجّه داشته اند، و «انجيل برنابا» را کمتر تأئيد مي کردند به هر حال، در آثار ديني مسيحيّت نيز اين بشارتها آمده است. در ذيل به چند کتاب که در آنها بشارتها و اشارتهائي درباره ظهور منجي آخر الزّمان درج شده، آمده است.

انجيل متّي، انجيل لوقا، انجيل مرقس، و مکاشفات يوحنّا. «2»

بوداييان و انتظار

چنانکه در پاره اي از کتب و مآخذ آمده است، در دين بودايي نيز، مسأله ي انتظار مطرح است. گفته اند در اين آيين نيز انتظار هست و شخص مورد انتظار بوداييان، «بوداي پنجم» است.

يهوديان و انتظار
يهوديان که خود را پيروان حضرت موسي عليه السّلام مي دانند نيز، منتظر موعودند.در آثار ديني يهود، و اسفار تورات، و ديگر کتابهاي انبياء آنان، همواره به موعود اشاره شده است.
.
چون يهوديان، به حضرت مسيح عليه السّلام ايمان نياوردند، و در نتيجه موعود آنان هنوز ظهور نکرده است. اگر در مجموع آنچه در آثار مقدّس يهودي نظير کتابهاي دانيال پيامبر، صََفَنياي پيامبر و اشعياي پيامبر آمده تأمل شود، چهره سه موعود، در آنها ترسيم مي شود : حضرت مسيح عليه السّلام، حضرت محمّد صلّي الله عليه و آله و سلّم و حضرت مهدي (عج(. از آنجا که اين قوم، نه به حضرت مسيح عليه السّلام و نه به حضرت محمّد صلّي الله عليه و آله و سلّم، به هيچ کدام نگرويدند، بايد از ديگر منتظران، منتظرتر باشند، و بيشتر به انتظار و آمادگي براي ظهور فکر کنند و از اين همه ظلم و خيانت و انسان کشي دست بردارند و از عواقب ظلم و ستم بترسند . «3»

هندوان و انتظار
در آئين هندوان و کتابهاي آنها نيز، سخن از نجات دهنده و موعود آمده است. از جمله در کتاب (مهاباراتا) و کتاب (پورانه ها) بنابر اعتقاد هندوان، «ويشنو» در حالي که بر اسبي سفيد سوار است و شمشيري از شعله آتش بر دست دارد در پايان دوره کنوني جهان به عنوان «کال کي» ظاهر خواهد شد و سرزمين آريا را از دست ستمگران غاصب (که منظور اقوام فاتح مسلمانند) رهائي خواهد بخشيد. «4»

شيعيان و انتظار
در ميان همه ي آيين ها و کساني که در انتظار موعود (به معناي عام) به سر مي برند، نام شيعه چون قطعه اي فروزان که در آتش عشق به مهدي (عج) مي سوزد، نمايان است .در حقيقت همين شيعيان هستند که بايد در اين امر بزرگ و خطير پيشگام شده و مقدمات ظهورش را فراهم سازند و امام صادق عليه السلام فرمودند: «هر يک از شما براي قيام قائم (عج) هر چند با تهيه يک تير بايد آماده گردد».

در روايات اسلامي به اين موضوع که شيعيان نقش مهمي در قيام قايم (عج) خواهند داشت، اشاره شده است .

-----------------------------------------------

1- «خورشيد مغرب»، ص 53 - «دايرة المعارف فارسي»، ج 1، ص 1373
2- «خورشيد مغرب»، ص 57 و 58
3- «خورشيد مغرب»، ص 55و 56
4- «خورشيد مغرب»، ص 54 - «آخرين اميد» ص 184